آمیخته بازاریابی یا همان ۴P بازاریابی ، برای به کارگیری در بازاریابی اینترنتی، کارایی لازم را ندارد. محدودیت‌های اصلی مدل سنتی آمیخته بازاریابی برای فضای آنلاین و اینترنت به دو موضع کلی زیر مربوط می شود:
– کاهش شدید کارایی مدل ۴P برای فضای آنلاین و بازاریابی اینترنتی
– عدم وجود عوامل استراتژیک در آمیخته بازاریابی سنتی
نقص آمیخته بازاریابی ۴p به عنوان ستون (پایه) اصلی مدیریت بازاریابی سنتی – مکرراً هدف انتقادات شدید قرار میگیرد. با وجودی که ، در حقیقت هیچ کتاب بازاریابی یافت نمی‌شود که به ۴p اشاره نکرده باشد، اما بیش از ۷۵ درصد دانشگاهیان از ۴p بعنوان یک ابزار بازاریابی ناراضی هستند. محققانی که در پی شناسایی نقصهای بازاریابی در فضای دیجیتال هستند نیز ۴p را مورد انتقاد قرار میدهند و بعضی از این انتقادات تا آنجا پیش می‌رود که ۴p را مردود دانسته و در پی جایگزینی آمیخته دیگری هستند .
نیاز به یک ساختار مفهومی ذهنی جدید برای تجارت الکترونیک
تفاوت بین بازاریابی واقعی و مجازی، نیاز به یک بازنگری در اصول فعلی بازاریابی را طلب می‌کند. بر اساس گفته «هافمن» «ونواک» بازاریابان باید به ایفای نقش فعال در شرایط پارادایم پویای فعلی توجه خاص داشته باشند تا بتوانند تجارت در شرایط پدیداری جامعه الکترونیک که تحت لوای «وب» شکل گرفته را تسهیل کنند. این کار بهتر از تلاش در جهت بکارگیری و حفظ ساختار مکانیکی موجود است. بعضی نظرات در مورد آمیزه بازاریابی بعنوان اساس مدیریت بازاریابی واقعی (فیزیکال)، پتانسیل ۴p را برای بازاریابی مجازی مورد سوال قرار میدهند.
۴p ناتوان در تجارت الکترونیک
بعضی تغییرات در محیط مجازی موجب تغییر زیاد الگوی رفتاری جدید، یعنی فراگیری فردگرایی، آگاهی بیشتر و تمرکز بر مصرف‌کنندگان پرخریدتر (مشتریانی که در یک بار خرید پول بیشتری می پردازند ) ، شده است. همچنین کنترل و تاکید فوق العاده‌ای بر رضایت مشتری از طریق فرآیندهای بازاریابی و ارزش دادن به کالاها یا خدماتی که می‌توانند بدون درنگ با نیازهای مشتری هماهنگ شود، وجود دارد. تجزیه و تحلیل همه نقدهایی که در مورد نقش آمیخته بازاریابی بعنوان پارادایم بازاریابی در جهان واقعی صورت میگیرد، رأی به رد (عدم تأیید) بکارگیری ۴p در محیط مجازی می‌دهد. یکی از ضعفهای مشاهده شده، این واقعیت است که مدل ۴p هیچ عنصر دو سویه یا تعاملی (تاثیرگذار و تاثیرپذیر ) ندارد. در حالیکه تعامل دو جانبه اساس بازاریابی اینترنتی است.
برخلاف دنیای واقعی، در محیط فروش مجازی، ۴ عنصر آمیزه از یکدیگر مجزا نیستند. اینها به شدت به‌یکدیگر وابسته‌اند و p ها در محیط دیجیتال بدین صورت شناخته می شوند:
محصول : وب سایت، اولین محصول اینترنتی و نشان تجاری سازمان اینترنتی است. مشتری باید آگاه، مجذوب و مجاب شده باشد تا سایت یا محصول را قبل از اینکه به جزییات پیشنهادات شرکت ( نحوه خرید و … ) توجه کند، جستجو کند.
قیمت : اکثر سایتهای تجاری، مطابق با لیست قیمتهایی که برای مجموعه محصولات واقعی (غیر web) شرکت تنظیم شده‌اند، کار می‌کنند. اتصال به وب سایت نیز برای مشتری هزینه‌های جداگانه‌ای دارد مانند هزینه اتصال به اینترنت ، هزینه مبادله ، زمان و . . . . با این وجود معمولاً این هزینه‌ها در بیشتر مواقع کمتر از هزینه انجام این فعالیتها بصورت واقعی (غیر web) هستند.
پیشبرد فروش : وب سایت یک رسانه پیشبرد فروش به معنای واقعی مفهوم پیشبرد است. تأثیر روانی، انگیزشی و ارتباطی وب سایت یک بخش مهم از تجربه وب است که عامل اصلی جذب و حفظ مشتریان اینترنتی است.
مکان : برای اکثر موارد تجارت الکترونیک که شامل هر گونه‌ای از دادوستد الکترونیکی باشد، وب سایت یک پیشخوان فروش است که فعالیتهای تجاری یا غیر تجاری در آن رخ می‌دهد. علاوه براین در مورد محصولاتی که در فرمت دیجیتال توزیع می‌شود (مانند موسیقی، اطلاعات، نرم‌افزار و خدمات online)، وب نقش یک توزیع‌کننده واقعی را نیز با توزیع online محصول انجام می‌دهد.
تجزیه و تحلیلهای بالا ، خاطرنشان می‌سازد که بکارگیری ۴p به تنهایی در محیط وب، یک استراتژی قوی نیست، آنهم در شرایطی که تعداد زیادی از مشتریان خرید می‌کنند و تعدادی مستقیماً به وب مراجعه می‌کنند. برای کاربران اینترنت، این تجربه شامل عناصر دیگری مانند قابلیت یافتن سایت، سهولت هدایت، جواب دادن به نامه های الکترونیک و راحتی استفاده از روشهای اجرایی خرید و پرداخت است و اینها معیاری برای بازگشت یا عدم بازگشت مجدد مشتری به سایت است.
مدل آمیخته بازاریابی تحت وب
مدل آمیخته
سلام
ممنون بابت به اشتراک گذاری این مطلب خوب،لطفا مرجع این مطلب را میفرمایید.
مطلب خیلی خوبی بود ممنون